We ontmoetten Mark zo’n half jaar geleden in het Boliviaanse jungledorpje Samaipata. Na wat geslenter langs winkeltjes, bergen en landerijen, waren we hongerig in een klein restaurantje gestrand. Met een grote tuin waar een kaketoe de boel uitmaakte en wonderschone vlinders zich te goed deden aan de honderden gekleurde bloemen. Hij zat in zijn hemd in de warme lentezon, diep weggedoken in zijn boek. Tot-ie ons hoorde. “Ha Nederlanders”, wuifde hij. “Wat een paradijsje hè,” stak-ie van wal. “Tja, ik had eigenlijk allang verder moeten reizen. Maar het is hier zo fijn! Wist je dat je hier ook kunt overnachten? En ‘t kost niets!” We raakten aan de praat en voordat we er erg in hadden, bungelde de zon nog maar net boven de horizon. Continue reading →

‘Mooi hè’, fluisterde Niels. Ik knikte alleen, zei niets, bang om de betovering te verbreken. Beide stonden we in de deuropening van Niels’ piepkleine flat in Grou. Hoog aan de hemel, waar eerder vandaag de zon zijn laatste nazomerkracht had verspeeld, schenen duizenden, miljoenen, nee miljarden kleine lichtjes. Fonkelend tussen ‘t zwart, zo ver we konden kijken. John Mayers’ stem op de achtergrond nam ons verder mee op reis door het heelal en voordat we er erg in hadden, zweefden we tussen hemellichamen die Niels geduldig bij naam noemde. ‘Er moet toch meer zijn’, zei Niels toen we na een rondje Maan, Jupiter en Mercurius weer op aarde landden. ‘Het kan toch niet zo zijn dat wij de enigen zijn?’ Continue reading →

“¿Eres un gringo?” Een jongen bekijkt Niels’ blonde haar dat door de regen tegen zijn voorhoofd plakt en bestudeert zijn backpack. “Soy de los paises bajos”, antwoordt Niels aarzelend. De jongen kijkt ‘m vragend aan. ‘¿Holanda?’ probeert Niels nog eens. De jongen fronst zijn wenkbrauwen. Zijn ogen blijven leeg – geen blik van herkenning, geen idee waar in de wereld dat vreemde land zou moeten liggen. Hij haalt zijn schouders op en sjokt verder. Het rode basketbalshirt reikt tot zijn knieën; zijn losse veters slepen door de modder. Wat maakt het ook uit waar we vandaan komen. Wij hebben alles wat hij ooit misschien wel had, maar in zijn eigen land is verloren. Terwijl wij van de ene wonderschone bestemming naar de andere reizen, gewoon omdat we dat willen, omdat we naar nieuwe werelden verlangen, is hij op de vlucht. Continue reading →